De vuurwerkjaren na 2000

 

 


Voorraadfoto's

Actiefoto's

Folders 1ste decennium

Filmpjes vanaf 2000

VUURWERKPAGINA

 

 

De collecties, de internetjaren

Wat voor de milleniumwisseling is begonnen wordt in het eerste decennium voortgezet: tientallen collecties van importeurs/fabrieken zien het licht, veelal dezelfde soort effecten die schuil gaan achter modieuze labels. Van Mercurius had ik nog eens vuurpijlen waarvan de labels opvallend losjes over de kokers gerold waren. Na verwijdering van de labels had ik ineens vuurpijlen van Weco in handen. Oude
wijn in nieuwe zakken. En Weco/MoogNico-raketten lijken ook helemaal verdwenen te zijn.
Was het vroeger dus nog eenduidig in Nederland met merken als Red Lantern, Flower basket en Horse-brand, nu moet jeje weg zoeken in een woud aan collecties. En daar schiet internet dan te hulp, elke zichzelf respecterende leverancier heeft een website waar je de collectie kan bekijken in foto en film.
Dit maakt het kiezen dan weer makkelijker, en "verspil" je geen geld, vroeger probeerde je steeds weer uit wat je dat jaar in de folders had gezien, was het altijd weer gespannen afwachten (soms was het knudde maar veel vaker was het lache)
Ander aspect van internet is dat het allerhande activiteiten rondom en liefhebbers van (bijv) vuurwerk onder een paraplu bijelkaar brengt, anders had mijn website-materiaal langzaamaan vergaan tot stof op zolder. Zodoende is er het Archief, de labels van Roel, de Kanonslagen website en het Vuurwerkmuseum, allemaal websites in het teken van het traditionele vuurwerk, sites de periode van voor het jaar 2000 in kaart brengen.

De merken van de vorige eeuw vind je nog steeds terug in allerlei paketten maar zoals dat met vele dingen gaat zal dit ook wel verdwijnen. Zoals de vormgeving van vuurwerk van rond 1900 of 1920 inmiddels verdwenen is. Sinds een kleine 100 jaar mogen de burgers nu vuurwerk afsteken van de overheid en met de strenge regelgeving van deze tijd zal dat nog wel eens 100 jaar door kunnen gaan. De connectie met Belgie ligt echter wel steeds meer onder vuur sinds begin jaren 90, met controles en juridische middelen. Europese wetgeving zal er toe leiden dat deze route niet meer aantrekkelijk is want vanaf 2006 op 2007 zal het siervuurwerk in Nederland tot 500 gram kruit mogen bevatten. Kruit per schot blijft dan wel op 15 gram steken maar 500 gram biedt allerlei nieuwe mogelijkheden. En rond 2012 wordt een nieuw Europees vuurwerkbesluit verwacht waarin de klasses in vuurwerk in alle lidstaten op een gelijk niveau moeten komen te liggen.

De kwaliteit van het "Nederlandse "200-grams vuurwerk is in iedergeval dik in orde, dat hadden we vroeger in de seventies niet. Daarnaast is het 500-grams-vuurwerk een feit geworden met fraaie multischots-blokken als resultaat. Het knallend vuurwerk mag officieel een niveau van 156 dB halen, en verder heeft de wetgeving in Belgie de verkoop van professioneel vuurwerk aan leken aan banden gelegd. In de praktijk is er vrijwel geen verschil meer in uitwerking tussen siervuurwerk uit Belgie en Nederland, en ook in Duitsland zijn er vanaf 2014 blokken verkrijgbaar met 500 gram kruit.

Een hardere knal is niet per defenitie beter, echter knalvuurwerk dat in Belgie over de toonbanken gaat blijft kwalitatief luider dan het prutswerk dat nog steeds in Nederland wordt aangeboden, al zijn er hier en daar wat ratelbanden te vinden die hierin iets vooruit gaan. En verder komt vuurwerk dat niet voor consumentengebruik geschikt is (klasse 1.3) anno 2016 vooral uit Polen,Italie en Tsjechie, Belgie is inmiddels achterhaald door de geschiedenis.

Verder zijn er om veiligheidsredenen na 2016 enkele vuurwerkjes als het minipijltje, de romeinse kaars en de singleshot in de ban gedaan.